Tijdens mijn verkenningstocht door Rotterdam belandde ik via één van de multiculturele winkelstraten in Wijkpark Oude Westen.
In het park zag ik een podium met daarop een stoel, een paar uitzonderlijk grote schoenen en een bronzen standbeeld van een man van nogal flink postuur.
Het naamplaatje onderaan vermeldt dat het beeld is gemaakt door Herman Lamers in opdracht van de Stichting ‘De Reus van Rotterdam’. Het is daar geplaatst in 2011 ter nagedachtenis aan Rigardus Rijnhout. Volgens de stichting staat Rigardus symbool voor Rotterdam en voor de underdog.
Rigardus is geboren op 21 april 1922 en woonde in de Gouvernestraat 2a vlakbij het park. Vanwege zijn uitzonderlijke lengte van 2,37 m stond hij bekend als de ‘Reus van Rotterdam’. Zijn handen waren 22 cm lang en 14 cm breed. Zijn voeten waren 36 cm lang en hij had schoenmaat 62. Hij woog 230 kg.
Je kunt je voorstellen dat zijn leven niet gemakkelijk was, denk maar aan de aankoop van kleding en voeding. En hij had niets aan de schoolbankjes op de technische school. Hij werd vaak gepest en uitgelachen maar deed geen vlieg kwaad. En zoals gebruikelijk in een samenleving deden er allerlei onzinverhalen de ronde. Zijn ontbijt zou bestaan uit een heel brood, 5 eieren en 1 1/2 pond biefstuk.
Om in zijn levensonderhoud te voorzien verhuurde hij zich als een wandelende reclamezuil. Een sandwichman met op zijn buik en rug een groot bord met reclame van bakkers, bioscopen en van Wielenga Vakkleding. Ook werd hij ingezet op tentoonstellingen, beurzen en op Oranjefeesten.
De Firma Beenhakker heeft een enorme bakkersfiets voor hem ontworpen en het was meteen de grootste fiets ooit gemaakt door Batavus uit Heerenveen.
Van autorijschool Schipper mocht hij zijn rijbewijs halen in een speciaal aangepaste auto. En weer in de krant: ‘De Reus van Rotterdam deed wijs, ging naar Schipper voor zijn rijbewijs’.
Helaas voor Rigardus is hij op 32-jarige leeftijd op het Oostplein bij het passeren van een auto hard ten val gekomen tegen de stoeprand. Na aanvankelijk wat kneuzingen in zijn zij en latere lichamelijke complicaties kon hij niet meer lopen. Hij was gedurende één jaar aan zijn bed gekluisterd. Uiteindelijk belandde hij in een rolstoel.
Vanaf die tijd verkocht hij ansichtkaarten met daarop afbeeldingen van hemzelf bij de uitgang van de Maastunnel en bij de aanlegsteiger van de Spido. Je kunt je nauwelijks voorstellen dat in die tijd in een krantenadvertentie stond: ‘De reus kan niet meer lopen, daarom alleen zijn foto’s verkopen’.
Op 36-jarige leeftijd moest hij worden opgenomen in het ziekenhuis. Een hijskraan heeft hem vanaf de tweede verdieping aan de Gouvernestraat naar beneden moeten takelen.
Uiteindelijk is Rigardus op 13 april 1959 overleden in het Academisch Ziekenhuis van Leiden.
Rijnhout’s vader sprak bij het graf: ‘Spot en hoon waren vaak je deel, maar je haatte de mensen daarom niet, want je had een hart van goud’.
Het lichaam van Rijnhout is later met toestemming van de familie opgegraven voor wetenschappelijk onderzoek.
N.B.
In het geval van Rigardus was er sprake van acromegalie, een groeistoornis veroorzaakt door een zwelling aan de hypofyse of hersenaanhangsel. Deze klier regelt o.a. de groeihormoon productie en bij Rigardus vond overmatige groei van beenderen en weefsel plaats.